Η κακή στοματική υγιεινή δημιουργεί πρόβλημα στη καρδιά;
Την απάντηση δίνει ο επιστημονικός μας σύμβουλος Δρ. Ευάγγελος Γ. Πισιμίσης
Συντονιστής Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Τζανείου Νοσοκομείου Πειραιά

Μια νέα μεγάλη επιστημονική μελέτη του Πανεπιστημίου Ουψάλα της Ελβετίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περιοδοντικές παθήσεις (ουλίτιδα – περιοδοντίτιδα) καθώς και η απώλεια των αυτοφυών δοντιών αποτελούν δυνητικό κίνδυνο για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Ιατρικό περιοδικό “Journal of Preventive Cardiology”.

Περισσότεροι από 15.000 ασθενείς από 39 χώρες με ιστορικό χρόνιας στεφανιαίας νόσου και με ένα τουλάχιστον παράγοντα κινδύνου έδωσαν πληροφορίες για την στοματική υγιεινή τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η περιοδοντίτιδα είναι συχνή σ’ αυτή την ομάδα ασθενών και συνοδεύεται από αρκετούς καρδιαγγειακούς και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες κινδύνου. Εντυπωσιακό είναι το εύρημα σύμφωνα με το οποίο 40% των ασθενών είχαν λιγότερα από 16, αυτοφυή, δόντια ενω 25% των ασθενών εμφάνιζαν αιμορραγία των ούλων κατά το βούρτσισμα των δοντιών τους.

Αντίθετα, παρατηρήθηκε ότι η καλή στοματική υγιεινή συσχετίζεται με λιγότερους παράγοντες κινδύνου στεφανιαίας νόσου, όπως χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου αίματος, LDL (κακής) χοληστερόλης, συστολικής αρτηριακής πίεσης και κοιλιακής παχυσαρκίας. Φαίνεται ότι οι παθήσεις του περιοδοντίου αυξάνουν τα επίπεδα πρωτεϊνών φλεγμονής στο αίμα, όπως η CRP και το ινωδογόνο, παράγοντες που ενοχοποιούνται για πρόκληση αγγειακής καρδιακής νόσου.

Τα ευρήματα της παραπάνω μελέτης ενισχύουν προ-υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μεταξύ της περιοδοντικής νόσου και της στεφανιαίας νόσου υπάρχουν κοινοί παράγοντες κινδύνου. Παράλληλα εγείρουν το ερώτημα σε ποιο βαθμό η «αυτοκαθοριζόμενη» στοματική υγιεινή μπορεί ν’ αποτελέσει χρήσιμο δείκτη υπολογισμού του καρδιαγγειακού κινδύνου και της επίπτωσης της στεφανιαίας νόσου.

Η περιοδοντίτιδα και η χρόνια φλεγμονή των ούλων (ουλορραγίες και ουλίτιδα) δεν αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση στεφανιαίας νόσου ή και εμφράγματος, αλλά φαίνεται ότι πυροδοτεί μηχανισμούς εξέλιξης της αρτηριοσκληρυντικής νόσου.

Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα εργαστηριακών και επιδημιολογικών μελετών (American Academy of Periodontology) φαίνεται ότι τα άτομα που πάσχουν από νοσήματα του περιοδοντίου διατρέχουν δύο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου σε σχέση με άτομα που έχουν υγιές περιοδόντιο.

Επίσης φαίνεται ότι η περιοδοντίτιδα επιδεινώνει προϋπάρχουσα αρτηριακή υπέρταση, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης νεφρικής ή αγγειακής βλάβης σχεδόν πενταπλασιάζεται στα άτομα με σοβαρή περιοδοντική νόσο.

Συμπερασματικά: η καλή στοματική υγεία και η αποφυγή νόσων του περιοδοντίου σε συνάρτηση με τον αποτελεσματικό έλεγχο των γνωστών παραγόντων κινδύνου ( σακχ. διαβήτης, υπερχοληστερολαιμία, υπέρταση, παχυσαρκία, κάπνισμα) φαίνεται ότι αποτελεί σημαντικό βήμα στην πρόληψη σοβαρών καρδιαγγειακών επιπλοκών.

Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος διενέργειας τακτικού προληπτικού περιοδοντικού ελέγχου και περιοδοντικής θεραπείας στον οικογενειακό μας οδοντίατρο.

Δρ. Ευάγγελος Γ. Πισιμίσης

Συντονιστής Διευθυντής

Καρδιολογικής Κλινικής Τζανείου Νοσοκομείου Πειραιά